سکوتِ بابونه

گل بابونه یادت هست.؟ آن روز خدا،فصل بهار در دامن آن کوه بلند بین گلهای تر سرخ و بنفش، دیدمت شادی و در حالت ومست یادت هست؟ تو درخشیدی و بس به سپیدی تمام. در میان خرمن انبوه زیبایی ورنگ، عاشق حس ظریف تو شدم پاره ای از دل من، کاشته شد در کنار گل تو. گل بابونهء زیبا. نرود از یادت هر بهاری که شود چشم تو باز بر دنیا ساقهء این دل من میوهء خاطرهء عشق تو را بار دهد، تا ابد حس تو در یاد من است. یادت منبع